| திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் தேவாரம் |
| நான்காம் திருமுறை |
| 4.78 குறைந்த திருநேரிசை |
வென்றிலேன் புலன்க ளைந்தும்
வென்றவர் வளாகந் தன்னுள்
சென்றிலே னாத லாலே
செந்நெறி யதற்குஞ் சேயேன்
நின்றுளே துளும்பு கின்றேன்
நீசனேன் ஈச னேயோ
இன்றுளேன் நாளை யில்லேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
1 |
கற்றிலேன் கலைகள் ஞானங்
கற்றவர் தங்க ளோடும்
உற்றிலே னாத லாலே
உணர்வுக்குஞ் சேய னானேன்
பெற்றிலேன் பெருந்த டங்கண்
பேதைமார் தமக்கும் பொல்லேன்
எற்றுளேன் இறைவ னேநான்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
2 |
மாட்டினேன் மனத்தை முன்னே
மறுமையை உணர மாட்டேன்
மூட்டிநான் முன்னை நாளே
முதல்வனை வணங்க மாட்டேன்
பாட்டினாய் போல நின்று
பற்றதாம் பாவந் தன்னை
ஈட்டினேன் களைய மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
3 |
கரைக்கடந் தோத மேறுங்
கடல்விட முண்ட கண்டன்
உரைக்கடந் தோது நீர்மை
யுணர்த்திலே னாத லாலே
அரைக்கிடந் தசையு நாகம்
அசைப்பனே இன்ப வாழ்க்கைக்
கிரைக்கிடைந் துருகு கின்றேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
4 |
செம்மைவெண் ணீறு பூசுஞ்
சிவனவன் தேவ தேவன்
வெம்மைநோய் வினைகள் தீர்க்கும்
விகிர்தனுக் கார்வ மெய்தி
அம்மைநின் றடிமை செய்யா
வடிவிலா முடிவில் வாழ்க்கைக்
கிம்மைநின் றுருகு கின்றேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
5 |
பேச்சொடு பேச்சுக் கெல்லாம்
பிறர்தமைப் புறமே பேசக்
கூச்சிலே னாத லாலே
கொடுமையை விடுமா றோரேன்
நாச்சொலி நாளும் மூர்த்தி
நன்மையை புணர மாட்டேன்
ஏச்சுளே நின்று மெய்யே
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
6 |
தேசனைத் தேச மாகுந்
திருமாலோர் பங்கன் றன்னைப்
பூசனைப் புனிதன் றன்னைப்
புணரும்புண் டரிகத் தானை
நேசனை நெருப்பன் றன்னை
நிவஞ்சகத் தகன்ற செம்மை
ஈசனை அறிய மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
7 |
விளைக்கின்ற வினையை நோக்கி
வெண்மயிர் விரவி மேலும்
முளைக்கின்ற வினையைப் போக
முயல்கிலேன் இயல வெள்ளந்
திளைக்கின்ற முடியி னான்றன்
திருவடி பரவ மாட்டா
திளைக்கின்றே னிருமி யூன்றி
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
8 |
விளைவறி விலாமை யாலே
வேதனைக் குரியி லாழ்ந்து
களைகணு மில்லேன் எந்தாய்
காமரங் கற்று மில்லேன்
தளையவிழ் கோதை நல்லார்
தங்களோ டின்ப மெய்த
இளையனு மல்லேன் எந்தாய்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
9 |
வெட்டன வுடைய னாகி
வீரத்தால் மலை யெடுத்த
துட்டனைத் துட்டுத் தீர்த்துச்
சுவைப்படக் கீதங் கேட்ட
அட்டமா மூர்த்தி யாய
ஆதியை ஓதி நாளும்
எட்டனை எட்ட மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
10 |
| திருச்சிற்றம்பலம் |
| திருநாவுக்கரசு சுவாமிகள் தேவாரம் |
| நான்காம் திருமுறை |
| 4.79 குறைந்த திருநேரிசை |
தம்மானங் காப்ப தாகித்
தையலார் வலையு ளாழ்ந்து
அம்மானை அமுதன் றன்னை
ஆதியை அந்த மாய
செம்மான ஒளிகொள் மேனிச்
சிந்தையு ளொன்றி நின்ற
எம்மானை நினைய மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
1 |
மக்களே மணந்த தார
மவ்வயிற் றவரை யோம்புஞ்
சிக்குளே யழுந்தி ஈசன்
திறம்படேன் றவம தோரேன்
கொப்புளே போலத் தோன்றி
யதனுளே மறையக் கண்டும்
இக்களே பரத்தை யோம்ப
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
2 |
கூழையே னாக மாட்டேன்
கொடுவினைக் குழியில் வீழ்ந்து
ஏழினின் னிசையி னாலும்
இறைவனை யேத்த மாட்டேன்
மாழையொனண் கண்ணின் நல்ல
மடந்தைமார் தமக்கும் பொல்லேன்
ஏழையே னாகி நாளு
மென்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
3 |
முன்னையென் வினையி னாலே
மூர்த்தியை நினைய மாட்டேன்
பின்னைநான் பித்த னாகிப்
பிதற்றுவன் பேதை யேன்நான்
என்னுளே மன்னி நின்ற
சீர்மைய தானி னானை
என்னுளே நினைய மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
4 |
கறையணி கண்டன் றன்னைக்
காமரங் கற்று மில்லேன்
பிறைநுதற் பேதை மாதர்
பெய்வளை யார்க்கு மல்லேன்
மறைநவில் நாவி னானை
மன்னிநின் றிறைஞ்சி நாளும்
இறையேயு மேத்த மாட்டேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
5 |
இப்பதிகத்தில் ஆறாம் செய்யுள் மறைந்து போயிற்று.
|
6 |
இப்பதிகத்தில் ஏழாம் செய்யுள் மறைந்து போயிற்று.
|
7 |
இப்பதிகத்தில் எட்டாம் செய்யுள் மறைந்து போயிற்று.
|
8 |
இப்பதிகத்தில் ஒன்பதாம் செய்யுள் மறைந்து போயிற்று.
|
9 |
வளைத்துநின் றவைர் கள்வர்
வந்தெனை நடுக்கஞ் செய்யத்
தளைத்துவைத் துலையை யேற்றித்
தழலெரி மடுத்த நீரில்
திளைத்துநின் றாடு கின்ற
ஆமைபோல் தெளிவி லாதேன்
இளைத்துநின் றாடு கின்றேன்
என்செய்வான் தோன்றி னேனே.
|
10 |
| திருச்சிற்றம்பலம் |
